آیه (سوره معارج آیه ۴):
تَعْرُجُ الْمَلَئکةُ وَ الرُّوحُ إِلَیْهِ فى یَوْمٍ کانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْف سنَةٍ
ترجمه:
فرشتگان و روح (فرشته مخصوص ) به سوى او عروج مى کنند در آن روزى که مقدارش پنجاه هزار سال است
ظاهراً چیز خاصی ندارد! به جز یکم نسبیت!
گفته شده وقتی فرشته های حرکت میکنند برای آنها یک روز زمان میبرد ولی برای انسانها پنجاه هزار سال طول میکشد!
یعنی قرآن ۱۴۰۰ سال پیش با یک پیامبر که از نظز آکادمیکی بیسواد بوده، گفته زمان نسبی است و بستگی به دید طرف دارد، فرشته یک روز احساس میکند و انسان پنجاه هزار سال!
واقعاً همچین جمله ای در نگاه علم گذشته قابل درک نبود و یک ماورا طبیعه در نظر گرفته میشد.
حالا ببینیم میتوان از ۵۰۰۰۰ چیزی به دست آورد؟
طبق نظریه نسبیت وقتی چیزی سرعت بگیرد زمان برای او به نسبت ما کند احساس میشود و در دید ما خیلی طول میکشد….
زمان برای فرشته های در حال حرکت یک روز است و برای ما ۵۰۰۰۰ سال، خوب نظرتون چیه که برعکس عمل کنیم و سرعت یک فرشته قرآن را در حرکت به دست آوریم؟
همه میدانیم که فرمول اصلی انبساط زمان بر حسب سرعت این است:
که با یک این ور و آن ور کردن سرعت بر اساس انبساط میشود:
سال های قمری حدود ۳۴۵ روز دارند یعنی میزان اختلاف زمان ما با یک فرشته در حال حرکت ۵۰۰۰۰*۳۴۵ است.
پس جایگزین میکنیم:
یعنی یک مقدار ناچیز کمتر از سرعت نور که آنهم به قول یکی از سایتها حتماً به دلیل آن است که فرشته یک وجودی دارد و جرمش صفر نیست!
البته تصادفها تمام نشده و یک شانس دیگر هم وجود دارد …. طبق قرآن، آفریدگان عاقل سه دسته اند: انسان که از خاک است و جن که از آتش است و فرشته که از نور است!
که به نظرم میتواند یک توجیح علمی (و غیر ماورائی) برای این سرعت بالا باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر